Wiele firm aby chronić swoje własności intelektualne stosuje różnego rodzaju umowy, które zobowiązują stronę poznające dane poufne do zachowania tajemnicy.
Tego rodzaju sytuacje mogą występować bardzo często, przykładowo w przypadku kiedy podpisujemy umowę o pracę z nowym pracownikiem. W umowie o pracę można zawrzeć aneks, może być to dodatkowa umowa o zakazie konkurencji czy też umowa o zachowaniu tajemnicy przedsiębiorstwa. Opracowując tego rodzaju umową warto zadbać aby była ona być tak krótka, jak to tylko możliwe i zrozumiała. Należy oczywiście zawrzeć w niej jakie dane czy też informacje związane z firmą będą podlegały ochronie. Dzięki temu nie będzie dochodziło do nieporozumień w czasie ewentualnego egzekwowania zapisów umowy. Trzeba także określić przez jaki czas one obowiązują. Przykładowo w przypadku firmy programistycznej, nowy programista podpisuje umowę w której zobowiązuje się nie rozpowszechniać autorskich rozwiązań firmy, jeżeli oczywiście nie należą one do niego. W niektórych umowach może obowiązywać zapis na mocy którego własności intelektualne wytworzone przez pracowników będą należały do nich. Z pewnością ochrona danych będzie także potrzebna w przypadku nawiązania współpracy pomiędzy dwoma firmami.
Jeżeli firmy decydują się na współprace, często muszą przekazać sobie część danych, dzięki którym będzie możliwy do wykonania wspólny projekt.
Oczywiście zasada poufności może być także stosowana w przypadku pracowników, którzy powinni wykorzystywać je tylko w cekach związanych z realizacją zadań w miejscu pracy. Ujawnienie ich firmie konkurencyjnej było by poważnym naruszeniem. Firmy zabezpieczają się przed tego rodzaju sytuacjami za pomocą odpowiednich umów. W tym przypadku może mieć także zastosowanie umowa o zakazie konkurencji, w której możemy określić przez jaki czas pracownik nie może podjąć pracy na podobnym stanowisku w innej firmie. Obecnie prawo pracy określa rodzaj zadośćuczynienia dla pracownika, po zakończeniu pracy w firmie. Obecnie wynosi to minimum 25% dotychczasowej stawki.
